PARK W MIELNIKU - Pl. Kościuszki

Mielnicki park, czyli dawny rynek położony jest w centrum miejscowości. Rozplanowanie przestrzenne występujące w Mielniku sięga czasów średniowiecznych i był to najprostszy układ planu urbanistycznego spotykany w osiedlach typu miejskiego. Pierwotny rynek był nieregularny i przypuszczalnie większy od obecnego. To wokół niego skupiało się „21 siedzib”, wśród których znajdował się również dom wójta. W XVI wieku Rynek od zachodu sąsiadował z terenem zamkowym, od wschodu z placem kościoła pw. Narodzenia NMP, zaś od południa ograniczony był skarpą nadbużańską. W 1560 r. najdłuższą ulicą Mielnika była wychodząca z Rynku ulica Drohicka. Z Rynku wychodziła również ulica Brzeska, a z południowo-zachodniej jego części ulica „Woskresieńska”, która wzięła swoją nazwę od wezwania mielnickiej cerkwi. „Ulica w tyle Rynku” był to niewielki trakt, który łączył ulicę Bielską z ulicą Milejczycką. W 1797 r. w opisie miasta wymienionych jest pięć głównych ulic wokół Rynku: Brzeska, Drohicka, Milejczycka, Bielska, ”Woskrzesieńska”. W tym samym roku na Rynku został wzniesiony nowy ratusz o dwóch izbach. Budynek nie służył jedynie jako sala zgromadzeń rady miejskiej. Pod koniec XVIII wieku znajdował się tam również szynk dzierżawiony przez Żydów Moszko Herszkowicza i Wolfa. Na przełomie XVIII i XIX wieku południową i zachodnią część Rynku zabudowano domami urzędników, a w sąsiedztwie ratusza wybudowano budynek kancelarii miejskiej. Obecnie jest to miejsce rekreacji i spotkań zarówno mieszkańców jak i turystów. W 2022 r. podpisano umowę na „Rewitalizację parku w centrum Mielnika”. Rewitalizacja  poprzedzona była zaleconymi przez Podlaskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków archeologicznymi badaniami wykopaliskowymi, w wyniku których zostały odsłonięte mury - pozostałości po królewskiej karczmie, która widnieje na mapie Mielnika już w XVIII i XIX wieku.